ay sanırım yaşlanıyorum ben a dostlar... başım ses şamata kaldırmıyo,kalabalık insan kaldırmıyo,iş güç yapasım yok,bütün gün oturduğum yerden pineklesem yeridir valla... koca bayram geçti,ben tatilin en son günü çıktım dışarı... aslında niyetim dün çıkmaktı ama pinekliğimden çıkamadım gündüzden (akşam da kuzenimi yolculamaya diye çıktım dayımlara)
bi arkadaşımla bayadır görüşüyoduk ne zaman gelcen napcan filan.. bayramda görüşürüz diye haberleşmiştik,baktım benim evden çıkacağım yok,aslında bugün için de yoktu (hatta bi ara eve mi gelse ne dedim :) neyse sonra geceden söyledim yarın görüşelim diye ki kendime impuls veriyorum aslında... bugün 13:30 gibi görüşecektik,ben saat 11'e saat kurdum (utanmadım evet 11'e saat kurdum :) sonra 12:10 gibi uyandım :) dedim artık kalkayım yoksa hiç çıkamıcam evden... evden çıktım,13:30 gibi beni aldı arabayla... önce annesinin günü varmış,annesinin bi arkadaşını alıp onları güne bıraktık,sonra da biz bi cafeye gittik oturmaya... ay ben bugüne kadar nasıl bu keyfin farkına varamamışım anlamadım gitti... ben kesinlikle ilk para birikimimle kısmet olursa bi araba alırım arkadaş,kaçışı yok :) bu nasıl bi rahatlıktır,nasıl bi keyiftir huzurdur anlatamam... zaten ehliyet sınavı için hazırlanırken farketmiştim ve anlatmıştım ya şu yazımda ... sonra gittik bi cafeye oturduk,arkadaşım eczacı bu arada... neyse ben elimi cüzdanıma atana kadar o ödedi zaten,sonra dedi şuraya gidelim mi? baya da uzak ama bi tuhaf hissettim ben böle,oha len biz kızkıza hoop istediğimiz yere gidiyoruz felan diye.hani kimse hesap sormuyo,kimse bişe demiyo,rahat rahat filan.bi şaşkınlık ve hoş duygular içindeyim ben, kalktık gittik biz.oralarda da gezindik sonra beni eve bıraktı annemlerle falan da bi oturdu yarım saat... sonra döndü... vay be dedim... ama böle sanki yanımdaki erkek arkadaşımmış gibi hissediyorum,hesap ödeniyo,hiç hesapta yokken hooop kalkıp güzel bi mekana gidiliyo filan bi hoş oldum yani :) ben beklentilerimi o kadar küçültmüşüm ki bunlar bana böyle nasıl jest geliyo :) dedim öğrenciliğin gözü kör olsun :) valla dedim ne yalan söyliyim... zaten yıllardır kendi paramı kazanma hevesiyle yanıp tutuşuyorum,bi de benim bütün yaşıtlarım başladılar göreve.. bi ben kaldım öğrenci ühühühü :( ama olsun yılbaşı milat... gerçi ondan sonra da hemen başlamıcam ama olsun,en azından artık resmi olarak okuldan çıkışımı almış olucam,soranlara da öğrenciyim demiycem... valla bugün çok güzel geçti benim için...
diyeceğim o,bişeyleri yapmaya yapmaya kendimi iyice derinlere itmişim,eskiden ne enerjiktim,herkeslerle görüşmek konuşmak isterdim ama o hevesim hiç kalmamış... ama gezilip görülünce götürülünce tekrardan keyif aldığımı farkettim... beklentilerimin de gerçekten diplerde olduğunu farkettim... gerçi zuzu hep der beklentilerini yüksek tutmamak lazım,yoksa çok hayal kırıklığına uğrarsın diye ama sanırım ben onun sözünü dinleyip abartıya kaçmışım,o kadar da değil...
bu arada bugün de konusu geçti,bazı insanlarla eskiden beridir bağım lise de olsa bi arkadaşlık geçmişim var ama çok hazzetmediğim hareketleri de var... o insanlarla arkadaş olmaya devam etmek gibi bi zorunluluğum varmış gibi bi iç duygu hakimmiş bende,bugün eczacı arkadaşımla konuşunca biraz da olsa rahatladım ve dedim ki arkadaş çevremi yeniden şekillendirmek benim elimde... çünkü bazı kısır döngüler sen inceldiği yerden kopsun demedikçe seni rahatsız etmeye devam edecek... bu durumun farkına varmam açısından da iyi oldu bugünkü minik gezimiz... tenk yu E.Ü :)
bi de buraya da not düşeyim de unutmayayım,mütevazi olayım mütevazi olayım derken insanların tepeme çıkmasına izin vermemeliyim... bu burnu beş karış havada olmak anlamına da gelmiyor kesinlikle ama herkes yerini bilecek... bunu söylemem belki garip gelebilir ama bazı insanlarla öyle bi konuma geldim ki doktor oluyorum diye eziliyorum düşünebiliyomusunuz? benim ekmeğimi yiyeceğim,paramı kazanacağım,hayatımın geri kalanını onunla sürdüreceğim mesleğim doktorluk diye eziliyorum... komik dimi? işte o yüzden bazı ilişkilere şekil verme zamanı çoktn gelmiş de farkında değilmişim...
işte böyleee... yarın yolculuk :( ükela zuzumun da hep dediği gibi; hadi bana iyi yolculuklar... :)
sevgiylen kalın solucan severler :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder